Scenariusz zajęć z 5 – latkami “Nawet dzieci potrafią segregować śmieci”

Prowadząca : mgr Hanna H.

Oddział: 5-latki grupa integracyjna

Temat kompleksowy: Z Koszałkiem Opałkiem uczymy się jak chronić przyrodę

Temat dnia: „Nawet dzieci potrafią segregować śmieci”

Metody pracy:

–          Słowna: rozmowa, instrukcje słowne

–          Oglądowa: obserwacja, pokaz

–          Czynna: zadania stawiane dziecku, zabawy dydaktyczne, działalność plastyczna

Forma: zbiorowa, grupowa, indywidualna

Środki dydaktyczne: worek z eksponatami śmieci, ilustracje pojemników na odpady, obręcze: zielona, niebieska, żółta, koperty z elementami do gry planszowej, plansze do gry, pudełka z żetonami( z naklejonymi ilustracjami śmieci ), kostki do gry, guziki jako pionki, klej, kredki, wizytówki z imionami, dyplom dla każdego dziecka z napisem: „ Nawet dzieci potrafią segregować śmieci”

Cel ogólny:

• Kształtowanie postawy szacunku i ochrony przyrody
• Rozwijanie umiejętności porozumiewania się
• Motywowanie do wypowiadania się w różnych technikach plastycznych i rozwijanie wrażliwości na kształty i kolory

Cele szczegółowe:

• Dba o przyrodę uczestnicząc wraz z nauczycielem i najbliższymi w działaniach na rzecz ochrony przyrody np. segregowanie odpadów.
• Podejmuje próbę rozwiązania problemu: „co mogą zrobić dorośli i dzieci z górą śmieci”, „co mogą zrobić dorośli i dzieci, aby nie było tak dużo śmieci”.
• Rozróżnia kolory zasadnicze i pochodne nazywając je.
• Podejmuje próbę w parze z innym dzieckiem lub w małym zespole zgodnego wykonania powierzonego zadania.

Przebieg zajęcia:
1. Powitanie – nauczycielka wita wszystkie dzieci:

– witam wszystkich tych, którzy mają dzisiaj dobry humor
– witam wszystkich tych, którzy lubią spędzać czas na świeżym powietrzu

– witam wszystkich tych, którzy kochają przyrodę

– witam wszystkich tych, którzy nie lubią bałaganu

2.  „Zabawa w nosy” – nauczyciel podaje stwierdzenia określające śmieci, a dzieci, które domyślają się o czym mówi , łapią się za nos. Jeśli, po kolejnym stwierdzeniu ktoś dojdzie do wniosku, że to nie to o czym myślał może podrapać się w nos i opuścić rękę.

• Są wszędzie.
• Jest ich coraz więcej.
•  Przynosimy je ze sklepu.
•  Można się nimi skaleczyć.
•  Czasami są trujące.
•  Mogą być papierowe, plastykowe, metalowe, szklane.
•  Czasami bardzo brzydko pachną.
•  Jak są w pokoju to jest brudno.
•  Wyrzucamy je do kosza.

3. Rozmowa kierowana:

•  Co to są śmieci?  
• Skąd się biorą?
• Co robimy ze śmieciami?
• Kto je produkuje?

4.   Rozwijanie zdania:

– Co by było, gdyby… nie było koszy na śmieci?

5. Badanie zawartości  kosza na śmieci  przyniesionego przez nauczycielkę– analizowanie jego zawartości, określanie rodzaju tworzyw (szkło, plastik, papier, metal), wysypanie zawartości na środku sali.
6. Rozwiązywanie problemu: czy wszystkie śmieci można wrzucać do jednego kosza, czy powinno się je segregować i dlaczego?
7. Wspólne poszukiwanie rozwiązania, co zrobić ze śmieciami? – propozycje dzieci.
8. Prezentacja ilustracji pojemników na odpady przypiętych do parawanów– objaśnienie ich przeznaczenia w zależności od kolorów.
9. Zabawa ruchowa „Dzieci śmieci” z  wykorzystaniem wizytówek z imionami

( dzieci spacerują miedzy śmieciami i na hasło „Dzieci śmieci” każdy podnosi jeden śmieć, następnie  na hasło  „ Do pojemników” nauczyciel podnosi do góry wizytówki dzieci, które muszą  zanieść śmieć do obręczy w odpowiednim kolorze ).

10. Działalność plastyczna – wykonanie gry planszowej „Segregacja śmieci”- praca w zespołach.
11. Wręczenie medali z napisem: NAWET DZIECI POTRAFIĄ SEGREGOWAĆ ŚMIECI