Scenariusz uroczystości na Dzień Babci i Dziadka

Grupa wiekowa: dzieci 5- letnie i 4- letnie.

Opracowanie: Nauczycielki – Joanna Komendecka i Joanna Gawron na podstawie książki „Pięciolatki bawią się w teatr” – Dorota Święcka, własnych pomysłów i opracowań.

Dzień: 23.01.2012.

Cele ogólne:

–  umacnianie więzi rodzinnych miedzy babcią, dziadkiem a wnukami,

–  dostarczenie miłych wrażeń i przeżyć w różnych sferach działalności muzycznej, ruchowej, słownej,

–  zacieśnienie współpracy rodzin dzieci z placówką.

 

Cele szczegółowe:

–  docenianie roli babci i dziadka w życiu codziennym,

–  rozumienie potrzeby sprawiania innym radości,

–  przezwyciężanie tremy podczas wstępów prze publicznością.

Dziecko:

–  potrafi wyrecytować publicznie krótki wierszyk dla babci lub dziadka,

–  umie wyrazić mimiką, gestem, ruchem wypowiadane kwestie,

–  potrafi indywidualnie i wspólnie z kolegami zaśpiewać piosenkę,

–  potrafi wyróżnić z grona gości swoją babcię oraz swojego dziadka, złożyć im życzenia, wręczyć upominki,

–  potrafi okazać miłość i szacunek swoim dziadkom,

–  umie zachować się w sytuacji społecznej zgodnie z przyjętymi wcześniej regułami.

 

Formy:

–  indywidualna,

–  zespołowa,

–  zbiorowa.

 

Metody:

–  poszukująca – rozmowa, samodzielne doświadczenia, zadania otwarte,

–  ekspresywne – społeczne porozumienie, zadania inspirujące, swobodna ekspresja,

–  praktyczne – działanie.

 

Scenografia:
Sala przedszkolna przybrana kolorowymi ozdobami: serca z materiału na przytwierdzone na ścianach, przybite chmurki a na nich życzenia oraz podziękowania dla babć i dziadków od wnucząt, ilustracja przedstawiająca babcię i dziadka.

Ustawienie dzieci: aktorzy są ustawieni w odpowiedniej kolejności jeden obok drugiego. W takim ustawieniu wchodzą na salę i ustawiają się z pomocą nauczycieli.

Ułożenie rekwizytów:

–  po lewej stronie sceny stolik, na nim wielka księga, kałamarz i pióro starodawne do pisania,

–  po prawej stronie sceny stoliczek, a na nim pieczywo i inna żywność, obok ścianka sklepu przedstawiająca piekarnię i napis „PIEKARNIA”,

–  z tyłu sceny drzewka i małe choinki obrazujące park i chodniki do spacerowania.

Nakryte stoliki: wazoniki z kwiatami, herbata, kawa, poczęstunek.

 

Przebieg:

I Część artystyczna

 

1. Piosenka „Babcia i Dziadek”

2. „Życzenia” – wiersz.

 

Z okazji święta Babci,

I kochanego Dziadka,

Wszystkich  przybyłych gości,

Wita nasza gromadka.

Za wszystkie dobre rady,

Dzisiaj wam dziękujemy,

 

I chociaż w małej cząstce,

Odwdzięczyć się pragniemy.

 

Wysłuchaj droga Babciu,

Wysłuchaj Dziadku drogi,

 

Życzenia z serc płynące,

Na dalsze lata życiowej drogi:

 

3. Wiersz.

 

W Dniu Waszego Święta życzymy:

– ciepłych uśmiechów…
– dużo zdrówka…
– ekstra humoru…
– fantastycznych przeżyć…
– gości od święta…
– herbaty z miodzikiem i cytrynką…

– i jeszcze… jak najmniej siwych włosów…
– kochających wnuków..

– miłości…

4. „Niech nam żyją” – wiersz.

Dziadek z Babcią mają święto,
Nasi goście ukochani.
Więc im wszyscy zaśpiewamy,
Niech nam żyją, niech nam żyją.

 

5. „Sto lat” – odśpiewanie życzeń.

6. „Babciu i Dziadku” – wiersz.

Babciu, Dziadku – Wy zawsze wszystko najlepiej wiecie,

Smutno by było bez was na świecie.

Uczycie kochać, być dobrym, uczciwym,

Życzliwym, uczynnym, ciepłym i wrażliwym.

Wnuki i Wnuczki bardzo was kochają,

Chcą by życzenia Wasze się spełniały,

I specjalnie dla Was teatrzyk dziś zagrają.

 

II Część teatralna

„OPOWIEŚĆ O ISKIERCE MIŁOŚCI”

 

Ustawnie dzieci: nauczyciel wyprowadza dzieci za scenę jedno po drugim, tak jak stali na scenie, by w odpowiedniej kolejności mogły wchodzić do sali przy odgrywaniu roli.

 

• Grany jest utwór „Laleczka z saskiej porcelany”.

W czasie trwania piosenki „Laleczka z saskiej porcelany” wybiegają Laleczki-Dziewczynki, które tańczą w rytm muzyki, jak baletnice. Po skończonym utworze wybiegają ze sceny.

 

• Muzyka – tło… (muzyka spokojna).

7. LEKTOR (mówi w trakcie muzyki):

 

Posłuchajcie opowieści o tym, jak wielką moc ma maleńka iskierka miłości.

 

8. BAJKOPISARZ(mówi w trakcie muzyki):

 

Dawno, dawno temu. A może nie tak dawno?

Za górami, za lasami, w odległej krainie albo… niezbyt daleko. A może nawet w waszym mieście? Żyła mała, biedna dziewczynka…

 

 Bajkopisarz pokazuje na dziewczynkę. Dziewczynka wychodzi na scenę, spaceruje.

 

Bajkopisarz siada z boku sceny i zaczyna „pisać” opowieść. Posiada księgę i pióro.

 

Scena I

 

Dziewczynka siada na podłodze. Wyciszamy muzykę. Wychodzą na scenę trzy modnie ubrane dziewczynki.

 

 

9. DZIEWCZYNKA 1:

 

Popatrz, jaka ta mała śmieszna. Jak okropnie ubrana!

 

 

10.  DZIEWCZYNKA 2:

 

Wygląda jak żebraczka. Nigdy bym nie wyszła z domu tak ubrana.

 

 

11.  DZIEWCZYNKA 3:

 

Hej, modnisiu, na którym śmietniku takie ciuchy znalazłaś?

 

Dziewczynki wybiegają i śmieją się…

 

Sceneria parku – ławeczka… wchodzi chłopiec z gazetą siada na ławce udaje, że nie widzi dziewczynki… czyta

 

 

Scena II

 

 

Dziewczynka wstaje i spaceruje. Podbiega do Pana I.

12.  DZIEWCZYNKA:

 

Proszę pana niech pan kupi zapałki, niedrogo…

 

13.  PAN I:

 

Uciekaj stąd mała, daj mi spokój. Gdzie są twoi rodzice? Coś podobnego, porządnego człowieka będzie zaczepiać. Wstyd! Policję powinno się wezwać.

 

 

14.  DZIEWCZYNKA:

 

Przepraszam, bardzo przepraszam.

 

Dziewczynka siada.

 

Scena III

 

 

Dziewczynka wstaje i spaceruje. Podbiega do Pana II.

 

 

15.  PAN II do żony:

 

Co za czasy, popatrz  Elżuniu. Spokojnie ulicą przejść nie można.

Wszystkim tylko coś daj i daj, darmozjady.

 

 

16.  DZIEWCZYNKA:

 

Przepraszam.

 

Scena IV

 

Dziewczynka podbiega do Pana III.

 

 

17.  DZIEWCZYNKA:

 

Proszę pana, niech pan kupi zapałki, niedrogo…

 

 

 

18.  PAN III:

 

O tej porze, dziecko, powinnaś być już w domu, mama i tata pewnie

się o ciebie martwią.

Do domu, do domu…

 

 

19.  DZIEWCZYNKA:

 

Przepraszam, bardzo pana przepraszam.

 

Dziewczynka siada.

 

Scena V

 

20.  DZIECKO:

 

Mamo, popatrz, jaka biedna dziewczynka…

 

 

21.  MAMA:

 

Chodź kochanie, musimy się spieszyć, bo zostawiłam pieczeń

w piekarniku.

Zapnij lepiej kurteczkę, bo się przeziębisz. Idziemy. (Zapina kurteczkę dla Dziecka).

 

 

22.  DZIECKO:

 

Ale mamo…, ale…

 

 

23.  TATA:

 

Nie marudź synku. Tej dziewczynce powinny pomóc odpowiednie instytucje.

Od tego oni są. My z mamusią płacimy przecież podatki…

 

 

Scena VI

 

Dziewczynka chodzi, patrzy na choinkę, stół z jedzeniem, piec.

 

24.  DZIEWCZYNKA:

 

Babuniu, czemu mnie zostawiłaś? (Dziewczynka patrzy w sufit). Jest mi tak zimno, co mam robić? (Dziewczynka siada).

Nikogo nie obchodzi, co się ze mną stanie. Babuniu!!! (Dziewczynka się kładzie i płacze).

 

 

• W tle podniosła, smutna muzyka…

 

Scena VII

 

Pantomima – taniec aniołów.

Zjawiają się aniołki, sypią śnieg. Tańczą. Chcą zabrać dziewczynkę. Siadają przy Dziewczynce i ja głaszczą.

Wtedy wbiegają na scenę Laleczki-Dziewczynki i tańczą do muzyki. Następnie siadają wkoło Dziewczynki i muzyka jest przyciszana.

 

Zaczynają wchodzić na scenę wszystkie postacie z przedstawienia z jednej i z drugiej strony. Spacerują.

 

Rozlega się grzmot.

 

Nikt nie widzi tego, co się dzieje, oprócz dziecka.

 

Ono wybiega na środek sceny, woła kilkakrotnie:

 

 

25.  DZIECKO:

 

STOP, STOP, STOP!!!

 

 

Wszyscy zastygają w pozach (Stop- klatka).

 

 

• Muzyka – tło… (muzyka spokojna).

 

 

 

 

 

GŁOS Z MAGNETOFONU:

 

I rozstępują się straszliwe ciemności

Nagromadzone nad światem przez złych ludzi,

gdy w sercu małego dziecka

zaświeci iskierka miłości.

 

Scena VIII

 

Aniołki odchodzą, pozostali zmieniają swoje reakcje, podchodzą okazują zainteresowanie. Dzieci ustawiają się w półkolu, dziewczynka jest w środku.

 

Wyciszamy muzykę.

 

 

26.  MÓWIĄ WSZYSCY RAZEM:

 

Gdy innym pomagasz,

Znikają zmartwienia,

Iskierka miłości,

Cały świat odmienia.

 

 

Aktorzy podają sobie z rąk do rąk serduszko – świecznik z zapalonym światełkiem. Na końcu, gdy serduszko dotrze do aniołków, one podają serduszko babci i dziadkowi.

 

 

27.  „Tolerancja” Soyka – piosenka.

 

Dzieci grające na gitarach wychodzą na środek sceny, przed półkole i udają, że grają do piosenki. Potem wracają na swoje miejsca.

 

 

28.  „Bajki” – piosenka.

 

Dzieci w czasie śpiewania piosenki wychodzą dwójkami na środek sceny i kłaniają się gościom.

Potem jest rozdanie upominków, składanie życzeń, zabawy, dzielenie się wrażeniami z przebiegu uroczystości i poczęstunek