„Figle i psoty jesiennej pogody” – scenariusz zajęcia

Temat zajęcia: „Figle i psoty jesiennej pogody”

Cele:

– ogólny: rozwijanie umiejętności uczestnictwa w zabawach z elementami improwizacji ruchowej, rozwijanie kompetencji matematycznych

– operacyjne: dziecko słucha wiersza i odpowiada na pytania dotyczące jego treści, potrafi zilustrować prostymi formami ruchu wysłuchany wiersz, umie odróżnić głośność dźwięków o różnym natężeniu (cicho – głośno), zna i używa określeń oznaczających wielkość przedmiotów, potrafi przyporządkować trzy elementy tej samej wielkości, podejmuje próbę samodzielnego wykonania zadania

 

Metody: słowna, czynna, percepcyjna, działania dramowe, metoda pedagogiki zabawy

 

Środki dydaktyczne: wiersz „Idzie Tola do przedszkola”, parasol, gazety, kostka do gry z widocznymi jednym i dwoma oczkami, chusta animacyjna, tamburyno, ilustracje trzech parasoli i kropli deszczu odpowiedniej wielkości, karta pracy dla każdego dziecka

 

Przebieg zajęcia:

1.Wprowadzenie do zajęcia poprzez wysłuchanie wiersza „Idzie Tola do przedszkola”.

Idzie Tola do przedszkola pod osłoną parasola.

Deszczyk: kap, kap, kap!

Spotkała ją Hania w polu: Pod parasol weź mnie Tolu!

Deszczyk: kap, kap, kap!

Jasio też się deszczu boi. Chodź, pójdziemy wszyscy troje.

Deszczyk: kap, kap, kap!

Jeszcze pieska z sobą biorą. Chodź, będziemy szli we czworo.

Deszczyk: kap, kap, kap!

Przyszli wreszcie do przedszkola. Kapie woda z parasola.

Deszczyk: kap, kap, kap!

 

2. Analiza treści wiersza przy pomocy pytań stawianych dzieciom:

– W jaki sposób Tola skryła się przed deszczem?

– Kogo Tola zaprosiła pod swój parasol?

– Ile dzieci skryło się pod parasolem?

– Kogo jeszcze uchroniła dziewczynka przed deszczem?
– Czy podoba wam się zachowanie Toli?

 

3. Zabawa inscenizowana do wiersza.

 

4. Zabawa z gazetami „Deszcz i wiatr”. Nauczycielka rozdaje dzieciom po jednej kartce gazety. Dzieci trzymają ją w jednej ręce, a palcem drugiej stukają, naśladując padający deszcz – mocne stukanie ma wtórować muzyce głośnej a słabe cichej. Następnie szeleszcząc trzymaną w rękach gazetą naśladują wiaterek, wiatr i wichurę.

 

5. Zabawa ruchowa „Deszcz i kałuże”. Nauczycielka wyjaśnia dzieciom reguły zabawy trzymając w dłoni dużą kostkę do gry. Gdy pokazuje na kostce jedno oczko, dzieci przeskakują przez kałuże (gazety), gdy wskazuje dwa oczka, dobierają się w pary i wędrują pod wyobrażonym parasolem.

6. Zabawa dydaktyczna „Dokończ zdanie”. Nauczycielka zachęca dzieci do zabawy polegającej na dokończeniu zdania: Kiedy pada deszcz, lubię…

 

7. Zabawa ruchowa „Z małej chmurki duży deszcz”. Dzieci podzielone są na dwie grupy. Jedna staje na środku sali trzymając oburącz brzeg chusty animacyjnej – jest to chmura, która opada i unosi się do góry. Pozostałe dzieci to deszcz, siedzą na podłodze mając chustę nad głowami. Gdy dzieci usłyszą dźwięk tamburyna – deszcz pada, wówczas dzieci ukryte pod chustą wybiegają i poruszają się dookoła trzymających chustę. Następnie dzieci zamieniają się rolami.

 

8. Zabawa dydaktyczna „Parasole i krople deszczu”. Na tablicy umieszczone są trzy sylwety parasoli i kropli deszczu różnej wielkości. Dzieci przeliczają je i określają ich wielkość. Zadaniem dzieci jest przyporządkować odpowiednie sylwety kropli deszczu do parasoli przypinając krople nad parasolami.

 

9. „Parasole i krople deszczu” – samodzielne wykonanie zadania. Każde dziecko otrzymuje kartę pracy i łączy w pary odpowiednie parasole z kroplami deszczu.